Έντονη ήταν η διαμαρτυρία, της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και την αρμόδια Υπηρεσία για την νέα αυθαίρετη απαγόρευση της θήρας στον Αμβρακικό.

Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος επισήμανε στον κ. Υπουργό ότι με αυτήν του την απαγόρευση αγνόησε την πρόταση των Δασικών Υπηρεσιών, την απόφαση της Γεν. Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης την εισήγηση του Γεν. Γραμματέα της Περιφέρειας, την γνώμη όλων των Φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τη γνώμη όλων των λοιπών φορέων, καθώς και βουλευτών της περιοχής.

Επίσης αγνόησε τη μοναδική μελέτη που καθορίζει συγκεκριμένες περιοχές θήρας στον Αμβρακικό, τα επίσημα πρακτικά της ειδικής σχετικής ημερίδας για τον Αμβρακικό στην Άρτα, την επίσημη γραπτή δέσμευση της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος και της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ηπείρου για την συμβολή στην πρόληψη και πάταξη της λαθροθηρίας, καθώς και το γεγονός ότι σε όλους τους υγροτόπους Ramsar σε όλη την Ευρώπη το κυνήγι ασκείται με συγκεκριμένους περιορισμούς.

Όλοι οι παραπάνω φορείς συνηγορούν στο να επιτραπεί η θήρα σε επτά περιοχές στον Αμβρακικό, πολύ περιορισμένες σε έκταση και μακριά από τις λεγόμενες ευαίσθητες περιοχές για τα προστατευόμενα και απειλούμενα είδη, όπως αυτές ορίζονται από την ειδική περιβαλλοντική του κ. Περγαντή.

Θέλουμε να τονίσουμε επίσης ότι η απογοήτευση 200.000 κυνηγών είναι μεγάλη διότι γνωρίζουν ότι η προστασία του περιβάλλοντος δεν εξασφαλίζεται με απαγορεύσεις, αλλά με ενέργειες για την πραγματική βελτίωση των βιοτόπων, γνωρίζουν επίσης ότι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που δαπανούν αποκλειστικά από την τσέπη τους για προγράμματα, μελέτες και κυρίως έργα στο περιβάλλον για να εξασφαλίσουν το αειφόρο κυνήγι, τα αποτελέσματα αυτού του τεράστιου ποσού για συγκεκριμένα έργα, αγνοούνται ηθελημένα από την Πολιτεία.

                Το κυνήγι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συναισθηματισμούς και ψυχολογικά ταμπού. Το κυνήγι, παντού στο κόσμο, αποτελεί ιστορικά έκφραση διαχείρισης και αγάπης της φύσης από ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, κάτω από πολιτιστικές και παραδοσιακές αξίες που συνιστούν τον κυνηγό διαχειριστή και προστάτη του περιβάλλοντος. Για την απλή, απλούστατη αλήθεια: χωρίς περιβάλλον, δεν υπάρχει κυνήγι