«ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, η κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα περιεχόμενα μόνο για προσωπική χρήση και μη εμπορικούς σκοπούς. Το φωτογραφικό υλικό και τα κείμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία διαφόρων ατόμων, εταιριών ή οργανισμών και προστατεύονται από τους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας (Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα)».

 Κυνηγετικός Οδηγός

Το κυνήγι είναι δραστηριότητα αγάπης προς τη φύση και όχι εκτόνωσης. Ο κυνηγός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να σέβεται ανάλογα τους συγκυνηγούς του, καθώς  και τους ανθρώπους που εργάζονται ή απολαμβάνουν με όποιον τρόπο επιλέγουν, τη φύση.

Το κυνήγι διεξάγεται με νόμους και διατάγματα που έχει θεσπίσει η πολιτεία. Υπάρχουν όμως και κάποιοι κανόνες που σχετίζονται με το σεβασμό μεταξύ ανθρώπων, αλλά και την αθλητική δεοντολογία από την οποία οφείλει να διακατέχεται ο κυνηγός. Ορισμένοι από τους κανόνες αυτούς που δεν συμπεριλαμβάνονται στη νομοθεσία μας
είναι οι πιο κάτω και είναι γνωστοί ως «άγραφοι νόμοι του κυνηγίου».

  • Η φύση ανήκει σε όλους και δεν είναι προσωπική μας ιδιοκτησία.
  • Στη φύση είμαστε φιλοξενούμενοι και πρέπει να της συμπεριφερόμαστε όπως αξίζει σε κάποιον που μας φιλοξενεί.
  • Δεν καταστρέφουμε δέντρα, πηγές, διαβάσεις, φυτά, κλπ. χωρίς λόγο.
  • Δεν ανάβουμε φωτιές από τις οποίες υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα να επεκταθούν στην ύπαιθρο.
  • Δεν κυνηγάμε μέσα σε καλλιέργειες στις οποίες ενδέχεται να κάνουμε ζημιά.
  • Δεν πλησιάζουμε ποτέ τα αιγοπρόβατα ιδιαίτερα αν έχουμε μαζί μας κυνηγόσκυλα.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ κοντά στα κατοικίδια ή τους ανθρώπους που εργάζονται ή βρίσκονται στην ύπαιθρο.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ προς τα καταλύματα των ζώων τα οποία ενδέχεται να τρομάξουν από τον πυροβολισμό ή από τα σκάγια που πέφτουν στις στέγες.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ πινακίδες ή οποιαδήποτε επιφάνεια, έστω κι αν θεωρούμε ότι δεν χρησιμεύουν σε τίποτε.
  • Δεν παίρνουμε ποτέ καρπούς από τις καλλιέργειες παρά μόνο αν μας τους προσφέρουν.
  • Δεν πυροβολούμε για κανένα λόγο είδη της άγριας πανίδας των οποίων απαγορεύεται το κυνήγι. Είναι υποτιμητικό για κυνηγό να προφασιστεί «λάθος» στην αναγνώριση θηράματος.
  • Έχουμε πάντοτε μαζί μας την άδεια κυνηγιού και την άδεια κατοχής του όπλου μας και τα επιδεικνύουμε στα όργανα της πολιτείας, ή των κυνηγετικών οργανώσεων που τυχόν θα μας τα ζητήσουν.
  • Δεν διστάζουμε ποτέ να καταγγείλουμε το λαθροθήρα.
  • Συνεργαζόμαστε πρόθυμα με τους Θηροφύλακες και τους δίνουμε όποιες πληροφορίες μπορούμε.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει σε μέρος που δεν μπορούμε να φθάσουμε για να το πάρουμε.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ θήραμα που θα πέσει μέσα σε καλλιέργειες στις οποίες θα κάνουμε ζημιά για να το πάρουμε.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ ακίνητο θήραμα. Πουλιά που κάθονται ή ζώα που τρέφονται ή πίνουν νερό, είναι χωρίς άμυνα και ο θάνατός τους δεν είναι αποτέλεσμα θήρας αλλά δολοφονίας.
  • Δεν κυνηγάμε ποτέ όταν οι καιρικές συνθήκες στερούν από το θήραμα τη δυνατότητα να αμυνθεί. Αντίθετα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να βοηθήσουμε τα θηράματα να ξεπεράσουν αυτή τη δυσκολία.
  • Αναζητούμε συστηματικά το πληγωμένο ή νεκρό θήραμα εξαντλώντας κάθε δυνατότητα εξεύρεσής του.
  • Δεν συγχέουμε ποτέ την ποσότητα με την ποιότητα του θηράματος. Καλός κυνηγός δεν είναι όποιος παίρνει πολλά θηράματα, αλλά εκείνος που δίνει στο θήραμα δυνατότητα άμυνας.
  • Το θήραμα δεν είναι εμπόρευμα και το κυνήγι δεν είναι
  • επάγγελμα. Καταγγέλλουμε πάντοτε όποιον εμπορεύεται θηράματα.
  • Δεν διατηρούμε ποτέ στη ζωή τραυματισμένα θηράματα.
  • Δεν κακομεταχειριζόμαστε ποτέ το άψυχο σώμα του θηράματος. Αντίθετα, το διατηρούμε στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
  • Δεν επιτρέπουμε ποτέ στα παιδιά και τα σκυλιά να παίζουν με το άψυχο θήραμα. Η συμπεριφορά μας απέναντί του θα πρέπει να είναι τιμητική, όπως αξίζει σε έναν άξιο αντίπαλο.
  • Ειδικευόμαστε στο είδος κυνηγιού που μας αρέσει περισσότερο και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς ως ειδικοί σε συγκεκριμένο είδος.
  • Τρώμε πάντοτε το κρέας των θηραμάτων. Είναι ντροπή για τον κυνηγό να φονεύει ένα ζώο, αν δεν έχει τη διάθεση να γευτεί το κρέας του.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ σε απόσταση μεγαλύτερη από το βεληνεκές του όπλου μας.
  • Το θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που πρώτος θα το θηρεύσει.
  • Το τραυματισμένο θήραμα ανήκει σ’ αυτόν που το τραυμάτισε πρώτος.
  • Αν φονεύσουμε τραυματισμένο θήραμα, θα πρέπει να το παραδώσουμε σ’ αυτόν που το τραυμάτισε.
  • Τα ανιχνευόμενα θηράματα βρίσκονται πάντοτε στη διάθεση του ιδιοκτήτη του σκύλου.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ τον αγριόχοιρο, τον λαγό, την πέρδικα, την μπεκάτσα ή το ορτύκι που «ξεφώλιασαν» τα σκυλιά κάποιου άλλου.
  • Ο τόπος κυνηγιού ανήκει σ’ αυτόν που τον οριοθέτησε πρώτος.
  • Το καρτέρι ή η περιοχή κυνηγιού του λαγού ή του αγριόχοιρου ανήκουν σ’ αυτούς που βρέθηκαν πρώτοι εκεί και δεν επιτρέπεται να παρεμβληθούμε.
  • Δεν επιτρέπεται να εισερχόμαστε σε περιοχές που έχουν
  • «κλείσει» παρέες που κυνηγούν λαγό ή αγριόχοιρο αν κυνηγάμε πουλιά. Η παρουσία μας, τα σκυλιά μας και οι πυροβολισμοί θα χαλάσουν το κυνήγι μας ολόκληρης παρέας.
  • Δεν κινούμαστε ποτέ κοντά σε κυνηγό που κυνηγά με σκυλιά φέρμας.
  • Αν βρεθούμε σε καρτέρι που βρίσκεται άλλος κυνηγός αδειάζουμε το όπλο μας σε ένδειξη σεβασμού.
  • Δεν ρυπαίνουμε τη φύση με πλαστικά, κάλυκες, μπουκάλια, κλπ, και δεν αφήνουμε στο πέρασμά μας οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία του σύγχρονου καταναλωτισμού.
  • Η σιωπηρή περισυλλογή «αδέσποτων» κυνηγόσκυλων ισοδυναμεί με κλοπή. Αν δούμε κάποιο κυνηγόσκυλο πρέπει αμέσως να το γνωστοποιήσουμε στο αστυνομικό τμήμα και τον κυνηγετικό σύλλογο της περιοχής που το βρήκαμε.
  • Σεβόμαστε πάντοτε τους υπερήλικες κυνηγούς και τους παραχωρούμε προτεραιότητα σε τόπο και θήραμα.
  • Η ευγένεια και η συγκατάβαση πρέπει να είναι αρχή μας, διότι αυτές χαρακτηρίζουν τον πολιτισμένο άνθρωπο - κυνηγό.

Το κυνήγι είναι μία δραστηριότητα η οποία έχει εκατομμύρια λάτρεις σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα το κυνήγι επιτρέπεται μόνο με λειόκαννο όπλο που μπορεί να δέχεται  μέχρι τρία φυσίγγια. Πόσο ασφαλή είναι όμως τα όπλα αυτά για τον χρήστη τους, αλλά και για όλους εκείνους που βρίσκονται γύρω του; Κατ’ αρχήν θα πρέπει να μην ξεχνάμε ένα βασικό κανόνα:

ΚΑΝΕΝΑ ΟΠΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ.

Πάνω λοιπόν σ’ αυτόν τον κανόνα βασίζονται οι πιο κάτω απλές συμβουλές που θα πρέπει να γίνουν τρόπος ζωής για όσους κρατούν όπλα.

  • Η κάνη του όπλου πρέπει ΠΑΝΤΟΤΕ να είναι στραμμένη σε ασφαλή κατεύθυνση.
  • Το δάχτυλο δεν πλησιάζει τη σκανδάλη, παρά μόνο τη στιγμή που θα πυροβολήσουμε.
  • Δε γεμίζουμε ποτέ το όπλο πριν από την ώρα που θα το χρησιμοποιήσουμε.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ αν δε γνωρίζουμε ποιός είναι ακριβώς ο στόχος μας.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ αν δε γνωρίζουμε τι ακριβώς βρίσκεται πίσω από το στόχο μας.
  • Δεν αγγίζουμε ποτέ ένα όπλο αν δεν είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει κάποια λειτουργική βλάβη.
  • Πριν μάθουμε οτιδήποτε για ένα όπλο πρέπει να μάθουμε πώς ασφαλίζει.
  • Χρησιμοποιούμε μόνο τα πυρομαχικά που συνιστά ο κατασκευαστής του όπλου.
  • Πριν χρησιμοποιήσουμε όπλα δεν πίνουμε αλκοόλ.
  • Δεν πυροβολούμε ποτέ παράλληλα με το έδαφος αν δεν βρισκόμαστε σε ανοικτό πεδίο.
  • Κρεμάμε πάντοτε το όπλο στον ώμο όταν ακολουθούμε συγκυνηγό μας.
  • Αδειάζουμε εντελώς το όπλο και ανοίγουμε το κλείστρο ή διπλώνουμε (σπάμε) το δίκαννο όταν βρισκόμαστε κοντά σε ανθρώπους (είναι δείγμα σεβασμού προς τον συνάνθρωπό μας).
  • Αδειάζουμε πάντοτε το όπλο όταν πρόκειται να ξεκουραστούμε στην ύπαιθρο.
  • Δεν το αφήνουμε όρθιο ακουμπισμένο σε δέντρα, βράχους ή αυτοκίνητα.
  • Δεν επιτρέπουμε σε άλλους να αγγίξουν το όπλο μας αν δεν βεβαιωθούμε ότι το γνωρίζουν καλά.
  • Δεν αστειευόμαστε ποτέ με το όπλο και δεν σκοπεύουμε ποτέ ανθρώπους.
  • Όταν δεν κυνηγάμε έχουμε πάντοτε το κλείστρο ανοικτό, ή το δίκαννο «σπασμένο».
  • Κρατάμε πάντοτε το όπλο σαν να είναι γεμάτο έστω κι αν γνωρίζουμε ότι είναι άδειο.
  • Δεν αφήνουμε ποτέ το όπλο σε σημείο που μπορεί να το φθάσουν παιδιά.
  • Δεν αποθηκεύουμε ποτέ τα όπλα στον ίδιο χώρο με τα φυσίγγια.
  • Αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, είναι καλό να αφαιρούμε την «πάπια» από τα δίκαννα, ή τη βασική βίδα της πάπιας από τις «καραμπίνες» και να τα κρύβουμε μακριά από τα όπλα.
  • Αποφεύγουμε συστηματικά τις «μονοκόμματες» οπλοθήκες, όταν αποθηκεύουμε το όπλο στο σπίτι.
  • Πριν γεμίσουμε το όπλο ελέγχουμε το εσωτερικό της κάνης. Ένα πανάκι, ένα φύλλο, λίγο χώμα ή λίγο χιόνι, είναι αρκετά για να εμποδίσουν την ελεύθερη έξοδο της βολής, με αποτέλεσμα να σπάσει η κάνη και να τραυματιστούμε σοβαρά εμείς και οι γύρω μας.
  • Μην ξεχνάτε ποτέ ότι για οποιαδήποτε εγκληματική ενέργεια που μπορεί να γίνει με το όπλο μας, είμαστε συνυπεύθυνοι.
  • Σε περίπτωση κλοπής του όπλου μας, ενδέχεται να διωχθούμε ποινικά για πλημμελή φύλαξη.

Το κυνηγετικό όπλο είναι ένα «εργαλείο» το οποίο θα πρέπει να είναι πάντοτε στην καλύτερη κατάσταση, για να μη μας προδώσει τη στιγμή που θα το χρειαστούμε. Κάθε χρόνο είναι απαραίτητο να το επιθεωρεί ένας οπλουργός για να διαπιστώνεται η καλή κατάστασή του. Είναι απαραίτητο να το καθαρίζουμε κάθε φορά μετά το κυνήγι, ιδιαίτερα αν ρίξαμε πολλά φυσίγγια, ή αν το κρατούσαμε στη βροχή ή το χιόνι. Ένα λεπτό φιλμ από ειδικό για όπλα λάδι, πρέπει να καλύπτει όλες τις μεταλλικές του επιφάνειες και οι κάνες του, πρέπει να είναι πάντοτε καθαρές. Δεν το αποθηκεύουμε ποτέ σε χώρους που έχουν υγρασία, αποφεύγουμε τις οπλοθήκες που έχουν ύφασμα, το οποίο μπορεί να έχει κρατήσει υγρασία και ποτέ δεν βάζουμε το όπλο βρεγμένο στη θήκη.

Εκτός από τα απαραίτητα δικαιολογητικά τα οποία απαιτούνται για να γίνει κάποιος κυνηγός, ο νέος κυνηγός αλλά και όλοι οι κυνηγοί θα πρέπει να γνωρίζουν  κάποιους από τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς στον κυνηγότοπο, σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια, την επικοινωνία, την τήρηση των νόμων και τη φροντίδα του περιβάλλοντος. Από αυτούς, άλλωστε, τους κανόνες εξαρτάται και το μέλλον του κυνηγιού στη χώρα μας.

Παρακάτω παρατίθενται τα απαραίτητα δικαιολογητικά για έκδοση άδειας θήρας, όπως και ορισμένοι από τους κανόνες ασφαλούς χρήσης του όπλου και της κυνηγετικής συμπεριφοράς προς τη φύση, το θήραμα, τους συναδέλφους κυνηγούς και τον εαυτό μας.